วันนี้นั่งท่อง Hi5 ก็อย่างที่เคยทำเป็นประจำ
แต่วันนี้มันมีความรู้สึกอะไรอย่างนึง ที่รู้สึกมาตลอดช่วงทั้งอาทิตย์ที่ผ่านมา
คือ "ความน้อยใจ"
ทำไมเวลาเราไปดู Hi5 ของคนอื่นที่อยู่ในกลุ่ม
ทำไมเค้ามาเม้นคุยกันสนุกสนาน
เค้ามีเรื่องคุยกันเยอะจัง เราอยากจะเข้าไปคุยด้วย
แต่มีความรู้สึกอยู่ลึกๆ ว่าคงเป็นส่วนเกิน ก็เค้าสนิทกันหนิ เรามันไม่หนิ
ขณะที่คนในกลุ่มที่เราเข้าไปดู เค้าเม้นกันใน Hi5 อย่างมีความสุข
Hi5 ของเรา ไม่มีใครในกลุ่มมาเม้นเลย มันต่างกันมาก
เราคงไม่ใช่ส่วนนึง ไม่ใช่ใคร ไม่ใช่พี่ ไม่ใช่น้อง ไม่ใช่เพื่อน ไม่มีความสำคัญอะไร
เรามันก็แค่คนๆนึงที่เค้าบังเอิญรู้จัก แล้วก็ผ่านๆไป ไม่มีอะไร
รู้สึกแบบนี้จริงๆและอยากบอกว่าเสียใจมาก
เราคงทำอะไรให้ใครโกรธหรือเกลียด เราถึงกลายเป็นคนทีไม่มีตัวตน ไม่มีใครมองเห็น ไม่มีใครให้ความสำคัญแม้แต่จะเจียดเวลามาโพสคอมเม้นเ ล็กๆให้รู้ว่ายังคิดถึงกัน
แต่ไม่ได้โทษใคร ก็เรามันคนไม่สำคัญ ก็เท่านั้น
และการที่ใครจะมาโพสตอนนี้ก็คงรู้สึกว่ามันคงเป็นผลม าจากข้อความนี้
บางทีก็ไม่อยากมี Hi5
ไม่อยากรู้ว่าการที่เรามีความรู้สึกดีกับใคร เราแคร์เค้า คิดถึง เราคอมเม้นไป
มันไม่มีการตอบกลับ หรือเป็นการตอบกลับที่เฉยชา ฟังแล้วก็รู้ว่าเค้าไม่ได้รู้สึกดีเหมือนที่เรารู้สึ ก
บางทีอยู่กับคนที่เรารักแค่นี้ คงพอแล้ว ไม่อยากติดต่อ ไม่อยากฟัง
ไม่ต้องมีคำว่ากลุ่ม ไม่อยากยึดติด ไม่อยากอะไรแล้ว
พูดจริงๆ อันนี้เป็นความในใจ ความน้อยใจที่เก็บไว้
อยากระบายวันนี้แล้วให้มันจบลง รักและแคร์ทุกคน แต่เกลียดการแบ่งแยก
มีอะไรขอให้พูดกัน
รู้สึกว่าเทคโนโลยีมันทำร้ายความรู้สึกและอาจลามไปสู ่ความสัมพันธ์
Bookmarks