กลับมาถึงกันแล้วครับ 4 คนครบ32 กันทุกคน
มีรอยถลอกทั้งรถทั้งคนนิดหน่อย ไม่มีปัญหา
รูประหว่างการเดินทางยังมีอีกมาก แล้วจะทยอยลงให้ดูละกันครับ )
การเดินทางครั้งนี้จะสำเร็จไปไม่ได้ถ้าหากไม่มี พี่ๆเพื่อนๆทั้งหลายที่คอยช่วยเหลือ ผลักดันจนสำเร็จ
อาจจะนาน ครอบครัวร้าวฉานบ้าง แต่อยากบอกว่า ขี่แลมเบร๊ตต้ากับเวสป้าไปข้างหน้าแล้วถอยกลับไ ม่ได้
เพื่อนๆพี่ๆที่มาเลเซียและสิงคโปร์ อบอุ่นและสุดยอดจริงๆ Mr.Yusri Mr.Sofien พี่ชายที่แสนดี
อาชอง และเพื่อนที่ขี่รถตากฝนกันมา300กว่ากิโลเพื่อมาส่งพว กเราถึงชายแดน
Din ที่ขี่รถคอยประกบผมหลังจากรถล้มด้วยความเป็นห่ว ง ทั้งๆที่ระยะทางแค่ 150 กิโล ขี่กัน 9 ชั่วโมง นายสุดยอดมากๆ เราจะไม่ลืมนาย
ร้านซ่อมต่างๆทั้งในมาเลเซียและสิงคโปร์ ที่เปลี่ยนอะไหล่ ซ่อมเตรื่องนิดๆหน่อยให้เราโดยไม่คิดเงิน
น้ำใจอันน้อยนิดแต่ยิ่งใหญ่มากๆในการเดินทางครั ้งนี้
เจ๊เอ๋ สตูล..........พี่ชายคนโตของเราที่คอยทำหน้าที่เป็นห ัวหน้าทีม คอยประจันหน้ากับทุกอุปสรรคที่คอยขัดขวางในการเดินทา งครั้งนี้ ทั้งด่าน ตม.มาเล จนถึง ตม.สิงคโปร์ ทั้งภาษาไทย มาเล จีน อังกฤษ ใส่จนเจ้าของเมืองยอมให้เข้าจนได้ สิ่งที่พวกผมพูดล้อพี่ อย่าคิดมากนะพี่ เล่นๆขำๆ (แต่พวกผมแค่ไม่มั่นใจ)
พี่บี้ BCY หรือ (บี้ ปิดไฟ) .........พี่ชายคนรอง ที่สร้างสีสัน และเป็นตัวจุดประกายในการเดินทางครั้งนี้ ขอยอมรับแลนับถือในความมุ่งมั่น แม้จะมีปัญหามาให้ปวดหัวทุกๆวันแต่พี่ชายเราก็มีรอยย ิ้ม และมีแรงในการกินหนอนทุกๆวัน MODS ตัวจริงต้องตีนเหม็น และอาบน้ำให้น้อยที่สุด เอ้า....1...2...3 คร่อกกกกก.....ฟี้......
พี่ก้าน หาดใหญ่................. พี่ชายใจคลาสสิค แต่แอบแรงนิดนึง มีความมุ่งมั่นเช่นกัน เขาเป็นรถเวสป้าล้อ 8 แต่ใจเกินร้อย ถึงแม้ครั้งนี้พี่จะพลาดชมเมือง Geylang ไปแต่ครั้งหน้าเดี๋ยวจัดให้ เป็นที่อื่นละกัน เป็นพี่ชายที่ละอียดที่สุดในทริปนี้ ค่าน้ำมัน 2T ค่าข้าว ค่าน้ำ ทุกๆอย่างบันทึกอยู่ในสมุดเล่มเล็กๆของเขาหมด พวกผมไม่อยากจด เพราะทำใจไม่ได้เวลารวมยอด อิ อิ
เอก MOD'SQUITO.......... น้องเล็กสุดในทริปนี้ โครตดีใจ และยินดีที่ได้ร่วมทริป ความทรงจำดีมีเพียบ น้ำใจ ความช่วยเหลือ และทุกๆสิ่งที่พี่ๆให้ในทริปนี้ผมพูดคำว่าขอบคุณคงไม ่พอ รถล้มพี่ๆทั้ง3 ช่วยกันเปลี่ยนยางให้ เพื่อน DIN เวสป้ามาเลเซีย นั่งทายาให้ พี่ๆทุกคนจะพูดเสมอว่า มาด้วยกันแล้ว เป็นไงเป็นกัน หลังจากขี่รถตากฝน 300 กว่ากิโล แล้วด้องไปนั่งทำหน้าปริบๆอีกกว่า 3 ชั่วโมงที่ด่าน ตม. ของสิงคโปร์ เราก็ได้ยินเสียงตะโกนดังๆว่า "กูทำได้แล้วโว๊ยยยยยยยยยยย" "ถึงสิงคโปร์แล้วโว๊ยยยยยยยยย"
สุดท้ายนี้ ผมว่าทุกๆคนคงเบื่อการขี่รถไปสักพักใหญ่ๆ แล้วเราจะกลับมาคะนองอีกครั้ง ในทริป กรุงเทพฯ-สาธารณรํฐประชาชนจีน อิ อิ (ถ้ามีคนบ้ากะเรา เราจะไป)
(เดี๋ยวช่วงดึกๆพี่ชายคนที่3ของเราจะเอารูปบรรยากาศม าลงให้ครับ)
Bookmarks