Bike Hero's Talk.

[t_cg125]

คนรัก cg,jx 110-125 ผมชอบและใช้ cg-125 พอมีอะไหล่อยู่บ้างใครชอบแต่งเดิมๆดูได้นะครับ 086-6837625 เต้ย เพิ่มเติมตามลิ้งเลยครับ

ตามลิ้งนี้เลยครับ
http://www.mocyc.com/store/view.php?idclassified=171047&page=1

http://www.mocyc.com/store/view.php?idclassified=174134&page=1

http://www.thaiscooter.com/forums/showthread.php?t=286006&page=7

http://www.***.com/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=2150

http://www.***.com/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=18184
ขอบคุณทุกๆท่าน

[adul333]

อีกหนึ่งช่องการติดต่อและชมผลงานครับ





http://adul333.hi5.com
__________________


Honda CG JX XL มีปัญหาปรึกษา อ.อดุล 087-976-2144

ชมผลงาน http://adul333.hi5.com

[KM RD V3]

ถามผมกันมาเยอะเหลือเกิน..
เรื่องทำไมต้องขี่รถไปคนเดียว..

วันนี้ผมขอตอบครับ..

เรื่องไปคนเดียว.. ต่อจากนี้ไป.. ผมจะดุ๊ยดุ่ยไปแบบโบ้ แร้งคอย(ที่ไปอุบลฯคนเดียวเหมือนกัน..แม้มีสมาชิกในก ลุ่มแร้งคอยร่วมร้อยคน)..
หรือโทน ศิลปินคลาสสิคแห่งซ.กำนันแม้น (ที่ไป-กลับ เชียงราย-ก.ท.ม.คนเดียว<แต่ไม่ได้เป็นสมาชิกของใคร>)บ้างน่ะคร ับ. .

เพราะตอนนี้ผมไม่กลัวเลยที่จะไปที่ไหนก็ได้ในประเทศไ ทย..ถ้าผมอยากไป(ยกเว้นสามจังหวัดชายแดนภาคใต้นะ..อิ อิ..)

เพราะรู้ว่า.. ผมไปที่ไหนก็จะมีแต่เพื่อนมีแต่มิตรภาพทั้งนั้นครับ. . เพราะมิตรภาพระหว่างเพื่อนที่เราเคยปลูกร่วมกันไว้เม ื่อเก่าก่อน..

ผมไม่ชอบอยู่ในที่แคบๆครับ.. โลกนี้กว้างใหญ่นัก.. ยังมีที่ที่ผมยังอยากไปและไม่ได้ไปอยู่อีกมากมาย.. หลังจากที่ต้องหยุดรอยล้อและตัวเองไว้นานมาแล้วกับรถ ช้อปเปอร์คันสุดท้าย.. เมื่อ10กว่าปีก่อน..

ผมซ่อมรถไม่เก่งก็จริง.. แต่ผมก็รู้ว่า.. ผมไม่ได้กินข้าวลิงอย่างแน่นอนครับ... ผมมีเพื่อนอยู่ทั่วประเทศ.. ที่เราหาโอกาสที่จะไปพบกันอยู่นานแล้วครับ..

เวลาอายุของผมในตอนนี้นั้นเหลือน้อยลงทุกวัน...ไม่ทำ สิ่งที่ชอบตอนนี้แล้วจะรอไปทำตอนไหนกันอีกเล่าครับ?? .. พรุ่งนี้จะมีโอกาสได้ทำอีกหรือไม่..หากวันนี้เราต้อง เด๊ดสะมอเร่..

เรื่องเที่ยวกันเป็นกลุ่ม..ในกลุ่ม..หรือไปกับเพื่อน ต่าง กลุ่ม.. งานบุญหรืองานบันเทิง.. ก็ขอให้มันขึ้นอยู่กับความบังเอิญ.. จังหวะเวลาหรืออารมณ์ที่น่าสนใจ..ที่มันจะว่างตรงกัน ดีกว่านะครับ(เพราะบางคนในกลุ่มBike Heroเราฯโสดมีน้อย.. ส่วนมากมีอายุ+มีครอบครัว+และทำงานประจำกันแทบทั้งนั ้นอยู่แล้ว)..

..เพราะฉะนั้น..จากนี้ต่อไปถ้าผมคิดจะไปคือไป.. ไม่มีกฎ..ไม่มีรูปแบบ.. และไม่ต้องมากังวลอะไรต่อกันครับ.. ถ้าใครสนใจจะไปกับผม.. ไม่ว่าจะคนในกลุ่มหรือต่างกลุ่ม.. ก็ว่ากัน โทรนัดกันมานะครับ.. หรือใครจะชวนผมไปไหนก็นัดมาได้.. ถ้าสะดวกและว่างผมก็จะไปด้วยครับ..

เราจะไม่บังคับหรือตามกันครับ.. ขอให้หัวใจเราเป็นผู้กำหนดเอง.. ตามใจซึ่งกันและกันครับ.. ถ้าว่างพร้อมกันก็คือไปด้วยกันนะครับทุกคน..

ถ้ามีหัวใจBIKERSแล้ว..
จะเดินทางตอนไหน.. ยังไง.. ไปกับใคร..
ให้หัวใจกับรอยล้อลิขิตดีกว่านะครับ..



เดียว Bike Heroฯ

[nakarin]

[nakarin]

การแบ่งลำดับการขี่ในกลุ่ม ควรจะต้องมี
Ride Leader ผู้นำกลุ่ม
ควรจะเป็นบุคคลที่มีประสบการณ์ในการขับขี่เป็นอย่างด ี รู้จักและจดจำเส้นทางได้อย่างแม่นยำ รู้ระยะที่ปลอดภัยของขบวนในการเข้า-ออกทางคู่ขนานต่างๆ เป็นผู้กำหนดความเร็วในการเดินทางที่เหมาะสม ผู้นำกลุ่มจะต้องเป็นผู้ตัดสินใจใน ตำแหน่งที่พักระหว่างทาง ปั๊มน้ำมัน สัญญาณเตือนเส้นทางข้างหน้า รูปแบบการขี่ ระยะห่างระหว่างรถ ซึ่งจะต้องจัดลำดับของผู้ตามได้อย่างถูกต้อง โดยมือใหม่ของกลุ่มควรที่จะอยู่ท้ายขบวนให้ใกล้กับ Tail Gunner (คนคุมท้าย) ให้มากที่สุด
ก่อนเริ่มต้นเดินทางทุกครั้ง เป็นหน้าที่ของผู้นำกลุ่มที่จะต้องทำความเข้าใจเรื่อ งความปลอดภัย (Safety Breifing) และรายละเอียดการขี่ให้กับสมาชิกในกลุ่มทราบ

Tail Gunner คนคุมท้าย
เปรียบเสมือนตาด้านหลังของผู้นำกลุ่ม สามารถขี่ได้อย่างอิสระ ซึ่งจะเป็นคนคอยควบคุมลำดับการขี่ แจ้งเตือนเมื่อมีรถพยายามจะแซง แจ้งปัญหาอื่นๆที่อาจจะเกิดขึ้นระหว่างการขี่ให้ผู้น ำกลุ่มและสมาชิกคนอื่นๆทราบ อย่างการพยายามเข้าแทรกระหว่างขบวนของรถยนต์ หรือลมดูดที่อาจจะเกิดขึ้นเมื่อมีรถใหญ่แซงขึ้นไป เป็นผู้คอยกันรถหลังเมื่อขบวนพยายามจะเปลี่ยนเลน ในบางขณะที่ คนคุมท้าย จะต้องออกจากขบวนไป ผู้นำกลุ่มจะต้องมอบหมายให้นักขี่ที่มีประสบการณ์เข้ ามาทำหน้าที่แทน

New Rider มือใหม่
จะหมายถึงสมาชิกที่ยังไม่ค่อยมีประสบการณ์กับการขี่อ อกทริปเป็นกลุ่ม ตำแหน่งที่เหมาะสมควรจะอยู่ท้ายขบวนให้มากที่สุด

การจอดเติมน้ำมัน
รถทุกคันควรจะต้องเติมน้ำมันให้เต็มถังทุกครั้งที่มี การแวะปั๊มน้ำมัน ถึงแม้ว่ารถของคุณจะกินน้ำมันน้อยกว่าคนอื่นและน้ำมั นยังเหลืออีกตั้งครึ่งถังก้อตาม แต่เมื่อขี่ต่อไป น้ำมันของคุณจะหมดก่อนเพื่อนคนอื่น และจะทำให้ขบวนต้องหยุดเมื่อยังไม่ถึงระยะที่กำหนด เมื่อเติมน้ำมันเรียบร้อยแล้ว ควรเลื่อนรถออกจากตำแหน่งหัวจ่ายไปรวมกับผู้ที่เติมเ รียบร้อยแล้ว เพื่อรอสัญญาณออกเดินทางจากผู้นำกลุ่ม

รอเพื่อนที่ตามหลัง
หลายครั้งที่ทั้งขบวนจะต้องหยุดรอสมาชิกที่หายไป ดังนั้นสมาชิกทุกคนควรหมั่นสังเกตุเพื่อนที่ขี่ตามหล ังจากกระจกหลังอยู่เสมอ หากเพื่อนเราหายไปจากขบวน พยายามแจ้งให้เพื่อนคันหน้าทราบ ชะลอหรือหยุดรอ โดยไม่ขวางทางรถคันอื่นบนถนนซึ่งจะทำให้เกิดอันตรายไ ด้ และควรจะนัดแนะกันไว้ล่วงหน้าว่า จุดที่จะแวะพักต่อไปคือที่ไหน
ในระหว่างการเดินทาง ถึงแม้ว่าจะมีรถ Service ติดไปด้วยก็ตาม แต่ทุกคนควรจะต้องมีชุด Service ชุดเล็กติดกระเป๋าหลังไปด้วย พร้อมกับโทรศัพท์มือถือเพื่อใช้ขอความช่วยเหลือ บางครั้งอาจจะให้วิธีการส่ง SMS ว่าจะนัดเจอกันที่ตำแหน่งไหนในกรณีที่ระหว่างขี่ไม่ส ามารถรับสายได้ หรือการให้เบอร์ติดต่อกลางของรถ Service หรือเพื่อนที่ไม่ได้ขี่เพื่อจะได้เป็นคนคอยประสานงาน ให้
ลำดับตำแหน่งการขี่ (Riding Formation)
จะแบ่งเป็น 2 แบบคือ ขี่แบบสลับฟันปลา 2 แถว และ ขี่เรียงหนึ่ง
ผู้นำกลุ่มควรจะอยู่ชิดเส้นกลางเสมอ เพื่อที่จะมองเป็นเส้นทางข้างหน้าสำหรับการแซง และข้างหลังสำหรับรูปขบวน รวมไปถึงรถที่พยายามจะแซงได้อย่างชัดเจน
ระยะห่างของรถคันที่สอง ควรจะทิ้งระยะที่ 1 วินาที และคันที่ 3 ซึ่งอยู่หลังผู้นำกลุ่มจะทิ้งระยะที่ 2 วินาทีจาก


อย่าเว้นช่องว่างในขบวน หากเกิดช่องว่างขึ้นให้เติมขึ้นมาให้เต็ม เพื่อป้องคันรถที่อาจแทรกเข้ามา





มีสิ่งกีดขวางหรืออุปสรรคด้านซ้าย


มีสิ่งกีดขวางหรืออุปสรรคด้านขวา (ใช้เท้าชี้ก็ได้)


สัญญาณมือเลี้ยวซ้าย

สัญญาณมือเลี้ยวขวา

สัญญาณมือขี่เรียงแถวเดียว (ยกนิ้วชี้นิ้วเดียว)

สัญญาณมือขี่แถวสลับฟันปลา(ชูสองนิ้ว)



ชลอ (คว่ำมือลงต่ำแล้วโบกช้าๆ)

เร่งความเร็ว (ชิ้ขึ้นบนแล้วขยับ)

หยุด (แบมือ จะคว่ำมือลงต่ำ หรือยกมือขึ้นก็ได้)

สตาร์ทเครื่อง (ยกนิ้วชึ้แล้วหมุนวน)

กระชับขบวน
-------------------------------------

เติมน้ำมัน - ชึ้มือลงไปที่ถังน้ำมัน
หาของกิน - ชูนิ้วโป้งแล้วชี้ไปที่ปาก
สัญญาณมือต่างๆ อาจจะกำหนดเองตามความคุ้นเคยของแต่ละกลุ่ม แต่ตามมาตรฐานแล้วจะใช้กัน

[KM RD V3]

วิธีใช้บอร์ดได้ปกติ(สําหรับสมาชิกที่ติดปัญหาใช้บอร ์ดยาก)

ไปโหลดGoogle Chrome มาลงที่เครื่องของท่าน เซิร์ทหาได้เลยโหลดฟรี เมื่อโหลดและติดตั้งเสร็จหน้าต่างการใช้อินเตอร์เนต( thaiscooter)จะเปลี่ยนไป..และใช้งานได้ปกติอย่างเดิม ครับ ::

[KM RD V3]

มีหลายคนสนใจไถ่ถามผมมาเสมอ.. เกี่ยวกับบทความที่ผมได้เขียนไว้ใน นิตยสาร Classic Rider ปีที่1 ฉบับที่3 เดือนเมษายน พ.ศ.2552 คอลัมน์ นานาทัศนะ หน้าที่83
บอกว่าอยากอ่าน.. เพราะหาซื้อไม่ได้แล้ว.. จะด้วยอะไรก็ตามแต่นะครับ.. ผมก็เลยCopyจากMailที่เคยใช้ส่งบทความนี้.. มาไว้ให้อ่านณ.ที่ตรงนี้กันเลยนะครับ..

คนที่เปลี่ยนไป

สวัสดีครับ.. ขอสวัสดีด้วยหัวใจแห่งมิตรภาพแด่พี่น้องชาวคลาสสิคทุ กท่านครับ. ก่อนอื่นผมขอแสดงความขอบคุณกับทางคณะผู้จัดทำนิตยสาร Classic Rider ที่สร้างสรรอีกหนึ่งผลงานขึ้นมาเป็นทางเลือกใหม่ เพื่อสังคมชาวคลาสสิคนะครับ สำหรับเรื่องที่ผมได้รับโอกาสที่จะเขียนในวันนี้ ผมแค่ห่วงใยและต้องการที่จะบอก กับสิ่งที่บางคนในสังคมรคคลาสสิคนี้กำลังเป็นอยู่ ซึ่งอาจจะเผลอหรือลืมกันไปแล้ว ขอให้เพื่อนๆชาวคลาสสิคโปรดอ่านช้าๆนะครับ เมื่อประมาณ7ปีก่อน ตอนที่ผมได้เริ่มเข้ามาในวงการรถคลาสสิคใหม่ๆ ผมประทับใจมากมายกับการได้พบเห็นมิตรภาพการเป็นเพื่อ นเป็นพี่เป็นน้องที่งดงาม รู้สึกชื่นชมทุกครั้งในยามที่ได้ไปร่วมงานต่างๆ ได้เห็นวัฒนธรรมการรู้จักทักทาย การไหว้ที่งดงาม การพูดคุยที่ดูเหมือนดั่งสนิทสนมกันมานาน ภาพเหล่านี้.. คงจะกลายเป็นอดีตไปแล้วสำหรับทุกวันนี้ เพราะเดี๋ยวนี้ คนในสังคมเริ่มเปลี่ยนแปลง มีความสัมพันธ์ที่เปลี่ยนไปครับ หลายคนที่อยู่ในวงการนี้มานาน หรือเข้ามาก่อน พอเป็นที่รู้จัก เค้าก็เริ่มเปลี่ยนไปจากความเป็นตัวของเค้าเองครับ แทบไม่เหลือตัวเองที่เคยเป็นกันวันนั้นไปกันหมดแล้ว มันเกิดอะไรขึ้นครับ ผมไม่อยากกล่าวว่ากันอย่างนี้เลย เราเริ่มหลงตัวเองกันจนเกินไปหรือเปล่าครับ? เพราะเมื่อก่อนตอนที่เราไม่มีใครรู้จัก คนเค้ารู้จักตัวเราเพราะอะไร เราลืมกันไปหมดแล้วหรือ ผมขอบอกเตือนกันไว้ก่อนอีกครั้งนะครับว่า สิ่งที่เราได้มีกันอยู่ในทุกวันนี้ มันเริ่มมาจากรถและตามมาด้วยมิตรภาพครับ มิตรภาพที่เราพึงมีต่อกัน ด้วยหัวใจที่มีความคลาสสิคเหมือนกัน ที่เราเองเคยปลื้มใจและรู้สึกยินดีต่อกันในวันนั้น มันจึงรวมตัวก่อเกิดเป็นความสนิทสนมกันในตอนนี้ แต่แล้วทำไมทุกวันนี้ บางคนเริ่มจำกัดมุมของตัวเอง เริ่มที่จะแบ่งตัวเองออกไป พวกเค้าเริ่มไม่ยอมเข้าใจสิ่งต่างๆรอบข้าง เริ่มไม่สนใจคนทั่วไป เริ่มคิดว่าตัวเองเป็นใหญ่ ไปที่ไหนต้องมีแต่คนให้ความสนใจ และอยากที่จะรู้จัก ทำไมพวกเค้าจึงเป็นกันไปแบบนั้น ทำไมจึงต้องยกตัวเองขึ้นไปสูงขนาดนั้น ทั้งๆที่ในวันนี้ ผมคิดว่าเรามีโอกาสที่จะเก็บเกี่ยวมิตรภาพ เพราะมีคนรู้จักและสนใจมากมาย แต่พวกเค้ากลับปัดป้องออกไป และทำเป็นไม่ต้องการมันซะอีก เรากำลังลืมรากเหง้าของมิตรภาพกันไปหมดสิ้นแล้วหรือค รับ ผมไม่เห็นด้วยเลยกับใครหลายคนที่กำลังเป็นแบบนี้ หรือกำลังจะเป็นอยู่ครับ มันไม่ต่างอะไรเลยกับการอวดปมด้อยของตัวเองให้คนอื่น ได้รับรู้ เราจะต้องเป็นอย่างนั้นกันไปทำไมครับ ทำไมไม่ฉุกคิดและย้อนคิดไปถึงเมื่อก่อน ตอนที่เราก้าวเข้ามาในวงการนี้ใหม่ๆ เราก้าวเข้ามาเพราะอะไร เราอยากมีเพื่อนใช่ไหม เราอยากเจอคนที่มีหัวใจคลาสสิคเหมือนกันใช่ไหม แล้วทำไมเราจึงเผลอเรอและปล่อยให้ตัวเองเป็นไปกันแบบ นั้น ถ้าหากวันนึงในสังคมนี้ ความนิยมในสิ่งต่างๆเสื่อมคลายลงไป ไม่มีคนไม่มีรถ และไม่มีใครที่รู้จักเรา เลิกสนใจเรา และไม่ต้องการอะไรจากเราอีก เราจะรู้สึกกันยังไงครับ ผมไม่อยากเห็นมันต้องเป็นเช่นนั้นเลย.. ถ้าเวลาเราเดินออกไปจากสังคมตรงนี้แล้วเราจะไม่ได้รู ้จักกันอีก ขอเถอะครับพี่น้อง ช่วยกันนำสิ่งที่ดีและมิตรภาพดีดีกลับคืนมา เลิกพฤติกรรมอย่างนั้นที่ได้เป็นกันอยู่ เรามาทำความรู้จักกันใหม่กันเถอะครับ รู้จักกันในแบบมิตรภาพเป็นเพื่อนเป็นพี่เป็นน้องกันเ หมือนเดิม อย่าเอาเพียงชื่อกลุ่มหรือสังกัดตัวเองมาเป็นบรรทัดฐ านว่ามีคนรู้จักมากรู้จักน้อย และก็ปิดตัวเองอยู่อย่างนั้น อย่าลืมนะครับว่าเราไม่ใช่ดาราหรือนักร้องที่มีชื่อเ สียงโด่งดัง จะได้มีคนติดตามผลงานกันไปตลอด เราไม่ได้เป็นแบบนั้นครับ เรามีแต่เพียงผลของการกระทำในวันนี้เท่านั้นที่จะทำใ ห้คนยังรู้จักเราต่อไป ซึ่งผมอยากให้เรารู้จักกันในอย่างที่เป็นเราเหมือนอย ่างเดิมคนเดิมนะครับ ผมเขียนมาถึงตรงนี้ ผมไม่ได้มีอะไรแอบแฝงหรือสิ่งขัดแย้งในใจกับใครนะครั บ.. เพราะเรื่องราวที่ผมได้เห็นที่ผ่านมาตอนนี้ ผมแค่อยากกระตุ้นเตือนกันไว้ก่อนครับ ..ก่อนที่สิ่งต่างๆจะยิ่งเลวร้ายลงไปจนไม่เหลือใคร แล้วเราจะมีกันได้อย่างไร??.. ถ้าหากบนเส้นทางนี้ไร้เพื่อน.. สวัสดีครับ.

KMRDV3

ก็.. เกือบปีแล้วนะครับที่ได้เขียนไว้..

และสำหรับหนึ่งเดียวคนนี้ในทุกวันนี้.. ผมยังคงคือเดียว Bike Heroฯคนเดิมเสมอ.. ที่ยังเชื่อมั่นในพลังของมิตรภาพที่แท้จริง..จากเพื่ อนร่วมทางในสังคมชาวคลาสสิคที่อบอุ่นตรงนี้.. และผมเองยังคงรักที่จะขับและเดินทางด้วยรถมอเตอร์ไซค ์ ์คลาสสิคอยู่อย่างนี้แน่นอน..ไปจนกว่าจะขี่กันไม่ไหว ครับ..

และสำหรับมิตรภาพที่เรานั้นมีต่อกัน.. หรือจะได้มีต่อกันในวันข้างหน้าเพิ่มขึ้นอีกนั้น.. ผมขออนุญาตชี้แจงไว้ก่อนตรงนี้เลยนะครับว่า.. ถ้าเราได้มีโอกาสเจอกันที่ไหน..คุณอาจเห็นผมเฉยๆก็อย ่าแปลกใจกันเลยนะครับ(ซึ่งปรกติผมมักจะทักคนก่อนเสมอ ถ้าผมจำได้)

แต่ถ้าคุณเองจำผมได้ก่อน.. ได้โปรดช่วยแสดงตัวด้วยเถอะ.. บอกชื่อหรือกลุ่มมาเป็นข้อมูลให้แก่ผมสักนิดนึงเพื่อ ให้ผมนึกออกนะครับ.. เพราะผมเองอาจจะจำคุณ(ในตอนนั้น)ไม่ได้จริงๆเนื่องจา กหน่วยความจำในสมองมันน้อยลงตามอายุขัยที่มากขึ้นน่ะ ครับ.. บางทีกลับบ้านไปยังตกใจ.. นึกไม่ถึงว่าตัวเองจะมีเมียและลูกที่โตเป็นสาวแล้วขน าดนี้..อิอิ.. โปรดเข้าใจผมสักนิดและช่วยรับรู้กันไว้ตรงนี้เลยนะคร ับ.. ผมหยิ่งไม่เป็นหรอกครับ..แต่จำคนได้ไม่ทั้งหมดเท่านั ้นเอง..แต่ถึงอย่างไรถ้าเราได้คุยกันแล้ว..คุณเองก็จ ะถูกบันทึกไว้ในความทรงจำในระยะสั้นๆของผมแต่ประทับใ จยาวนานอยู่แล้วแน่นอนครับ.. เพียงแต่ว่าเวลาที่เราได้พบกันอีกครั้ง.. เราอาจจะต้องกระตุ้นกันใหม่หน่อยเท่านั้นเองนะครับ..

ขอบคุณทุกท่านที่เข้าใจนะครับ

แด่มิตรภาพอันยั่งยืนของเราชาวคลาสสิค..

เดียว Bike Heroฯ

[nakarin]

http://www.stormclub.com/webboard/topic.php?id=00011254


อยากให้ดูเว๊ปนี้กันครับ เวลาออกทริปไปไหนขอให้ขี่ระมัดระวังกันนะครับ

[KM RD V3]

จากหัวใจและรอยล้อของผม..

ราวปีพ.ศ.2523

การเริ่มต้นเดินทางบนถนนสายสองล้อของผมนั้น เริ่มต้นมาด้วยช่วงชีวิตของคนๆหนึ่งที่หลงเสน่ห์การใ ช้ยานพาหนะแบบนี้ ในวัยที่เริ่มเติบโตมานั้น ผมเองก็มีความฝันความปราถนาเหมือนๆกับเด็กวัยรุ่นทั่ วไปที่สนใจที่จะโลดแล่นไปท่ามกลางสายลมและแสงแดด.. ผมเริ่มมันขึ้นมาด้วยความรู้สึกของการค้นหาและเรียนร ู้ รถคันแรกของผมในชีวิตที่ซื้อเองก็คือ Suzuki GP100 Tora ครับ นำมาดัดแปลงตบแต่งตามสมัยนิยม และเปลี่ยนเป็นรถ(ที่นิยมในตอนนั้น)รุ่นอื่นไปเรื่อย ๆ นำไปแข่งขันกันบนท้องถนนหลวง(แต่ไม่เคยขี่กวนใครในซอ ยเล็กๆแคบๆ) โดยเฉพาะในสมัยของสามเหลี่ยมดินแดงนั้น เป็นยุคที่เฟื่องฟูอย่างมาก เพราะในตอนนั้นรถรายังไม่มากมายเหมือนทุกวันนี้..

ราวปีพ.ศ.2525

เปลี่ยวันผันไป.. ผลัดใบด้วยการเดินทางที่ไม่หยุดนิ่ง ผมเริ่มขยับปรับเปลี่ยนมาเป็นรถวิบาก(สมัยนั้นเท่ห์ม ากสาวๆชอบด้วย) ซึ่งในตอนนั้นก็มีออกมากันหลายรุ่นอย่าง วิหคสายฟ้า Suzuki TS125 ER ถังอูฐ หรืออย่างHonda MTX 125 ผมได้ตอบสนองความต้องการของตัวเองกับวัยมันส์ที่มันร ะเบิดออกมาจากหัวใจจริงๆ ผมใช้และเปลี่ยนรถวิบากไป-มาอยู่หลายรุ่น จนมาสู่ที่สุดของความปราถนาในยุคนั้น

ปีพ.ศ.2529

รถช้อปเปอร์คันแรกของผม Honda Custom NV400 ผมเริ่มเปลี่ยนรูปแบบการขี่ที่แต่ก่อนผมจะขี่เที่ยวอ ยู่แค่ในก.ท.ม.และปริมณฑล ผมเริ่มเดินทางท่องเที่ยวออกต่างจังหวัดกับเพื่อนๆหน ุ่มๆวัยทำงานด้วยกัน รวมกลุ่มกันไป8-10คันบ้าง แล้วแต่เราจะมีเวลาว่างจากงานตรงกันเมื่อไหร่ แต่ต้องเป็นรถช้อปเปอร์เท่านั้นเพราะเน้นเอาเท่ห์..เ สื้อหนัง..กางเกงยีนส์.. รองเท้าบู้ท(ร้อนตับแล่บ..แต่ก็ต้องทนเพราะว่ามันเท่ ห์..มั้ง) ซึ่งการท่องเที่ยวในตอนนั้นคือการขี่เที่ยวกันจริงๆ. . ขับเล่นขับแข่งกันไป.. หลังๆคันที่พวกเราขี่อยู่ก็เริ่มจะไม่ทันใจซะแล้ว.. เริ่มชวนกันขยับซีซีกันขึ้น..ตั้งแต่7แรงครึ่งจนไปถึ งเป็นพันกว่าซีซี สถานที่ที่ไปก็มักจะเป็น พัทยา บางแสน กาญจนบุรี อยุธยา อ่างทอง อะไรแถวนั้น ผมใช้เวลาท่องเที่ยวแบบนี้อย่างเดียวอยู่หลายปีพอสมค วร ไปรวมกลุ่มกับสังคมเพื่อนๆชาวBigBikeกลุ่มต่างๆบ้าง. . จนพอได้รู้ได้เห็นและเข้าใจถึงเนื้อแท้ตรงนั้น..

จนถึงวันที่ผมเริ่มมีครอบครัว มีลูก ด้วยความรับผิดชอบของชีวิตที่ดำเนินมา ผมจึงต้องหยุดรอยสองล้อของตัวเองเอาไว้เมื่อตอนอายุ3 0ต้นๆ และคิดว่าคงจะพอแล้ว กับชีวิตบนเบาะรถสองล้อแบบนี้ เพราะผมคิดว่าชีวิตในสไตล์Bikersของผมนั้น.. มันได้ผ่านทุกขั้นตอนของการเดินทางที่น่าจะครบถ้วนสม บูรณ์เต็มที่แล้ว.. เท่าที่หัวใจตัวเองนั้นเลือกทำมาได้..

ผมจึงเปลี่ยนมาใช้รถยนต์ในการเดินทางแทนที่ความรู้สึ กตัวเองที่เคยมี.. เลิกเป็นBikers และท่องเที่ยวไปอีกครั้งกับครอบครัวของเรา โดยรถยนต์หลากสไตล์.. อยู่อีกหลายปี.

แต่หลังจากที่วันเวลาได้ผ่านไปอีกครั้ง.. โลกยังคงหมุนและวนเวียน.. หัวใจที่เคยหยุดนิ่งดวงนี้.. มันเหมือนกับมีบางอย่างที่ยังไม่พอ เพราะในแก่นของหัวใจลึกๆแล้วมันยังคงขับเคลื่อนและผล ักดันตัวเองอยู่.. เป็นความต้องการภายในใจที่ยังรุมเร้า ให้หัวใจยังปราถนาอยู่เสมอ บนความรู้สึกที่เคยมีมา ทำให้ผมได้ค้นพบบางสิ่งที่ใหม่กว่าอย่างคาดไม่ถึง.. ว่าหัวใจของการเดินทางที่แท้จริงมันยังไม่ได้หยุด..ห รือสมบูรณ์สิ้นแค่ตรงนั้น มันยังมีอะไรอีกมากมายที่เราเลยผ่านไป ขับผ่านไปโดยที่ไม่ทันได้เหลียวมองว่า..แท้ที่จริงแล ้วการเดินทางที่สนุกและมีความหมายจริงๆนั้นคืออะไร.. ??

มันคือหัวใจ..และความต้องการจริงๆของเรานั่นไง..

เพราะการเดินทางที่สนุก ไม่ใช่การเดินทางด้วยความเร็วและแรงอย่างเดียวเท่านั ้น การเดินทางที่สนุกคือการที่ได้ขับเคลื่อนออกไปข้างหน ้าอย่างพอดี..ไม่ใช่การขับเอาเร็วหรือแรง.. และความหมายบนเส้นทางไม่ได้อยู่แค่การเดินทางไปถึง แต่มันอยู่ที่ระหว่างทางเราได้พบเจออะไรบ้างบนเส้นทา งนั้นๆ เมื่อหัวใจและความรู้สึกของผมค้นพบอย่างนั้นแล้ว ผมจึงเริ่มถามกับตัวเองว่า.. แท้ที่จริงแล้วเรายังต้องการมันอีกหรือไม่.. กับการเดินทางบนรถสองล้อแบบนั้นอีก..

ราวปีพ.ศ.2543

เมื่อหัวใจและครอบครัว..หลายสิ่งหลายอย่างเริ่มอยู่ต ัวบ้างแล้วในตอนนั้น.. ผมจึงเลือกที่จะกลับมาอีกครั้ง.. เดินทางบนอานรถสองล้อ.. เพราะหัวใจของผมได้ตอบตัวเองอย่างมั่นใจแล้วว่าผมเลื อกอะไร และรู้สึกต้องการมันแบบไหน แต่ผมจะเดินทางด้วยรถรุ่นไหนอีกแล้วดีล่ะ.. ที่มันจะสร้างความรู้สึกให้เราได้ดีกว่าหรือมากกว่าท ี่เคยเป็นมา..

ความคิดที่คิดไป วนเวียนกลับมาถึงจุดเริ่มต้นจริงๆของผม..ก่อนการเดิน ทางในชีวิตวันนั้นของผมบนเบาะรถสองล้อ..

เมื่อปีพ.ศ.2519..วันนั้นเอง..

Honda CG125 k3 คือรถที่ผมได้เคยสัมผัสเป็นครั้งแรกในตอนที่เริ่มแตก เนื้อหนุ่ม.. เป็นรถของรุ่นพี่ผมที่ซื้อมาใช้ใหม่ๆ เป็นความประทับใจครั้งแรกที่มีโอกาสได้จับ ได้ขึ้นไปนั่งคร่อม และคิดว่าสักวันจะต้องมีอย่างนี้ให้ได้ แต่พอโตขึ้นไปก็กลับไม่ได้มี.. เพราะเวลานั้นผ่านไปเร็วจริงๆ รถรุ่นนี้จึงกลายเป็นรถที่ตกรุ่นไปแล้ว..ในช่วงวัยรุ ่นของผมในตอนนั้น แต่มันก็ยังฝังรากในความทรงจำของผม.. อย่างที่ไม่เคยตกรุ่นไปเลยในจิตใจลึกๆของผม ตราบมาจนถึงในวันนั้น..วันที่ผมเริ่มคิดถึงและเริ่มเ สาะหาให้มันกลับมาอีกครั้ง.. จนได้มาพบกับพี่อดุลย์ Bike Heroฯคนนี้.. ที่มาช่วยเนรมิตให้ฝันของช่วงเวลาที่เคยหายไป..ได้กล ับคืนมา และทำให้ผมได้เริ่มการเดินทางครั้งใหม่อีกครั้ง ซึ่งการเดินทางในครั้งใหม่(วันนั้น)ของผม.. ผมไม่ได้ขี่รถเพื่อความแรงและเร็วหรือเอาเท่ห์อีกแล้ ว ผมไม่ได้ขี่รถเพื่อมีหรือเอาไว้อวดใคร ผมไม่ได้ขี่เพราะแค่อยากไปถึงจุดหมายเท่านั้น..

แต่ผมขี่เพื่อค้นหาความหมายของมิตรภาพอันงดงาม ผมขี่เพื่อความเป็นอมตะตรงนี้ในหัวใจ ผมขี่เพื่อที่จะเข้าใจในการเดินทางที่มีความสุขอย่าง แท้จริง..

วันนี้ผมจึงกลับมาอีกครั้งด้วยหัวใจคลาสสิคเต็มที่.. เพราะรถในความฝันของผมในตอนนั้น..มันได้กลายเป็นรถคล าสสิคไปแล้วในตอนนี้.. กับหัวใจที่ยังต้องการจะเป็นBikersในรอยล้อทั้งสองที ่ไม่เคยเปลี่ยนไปในความรู้สึก.. ผมจึงเริ่มขี่รถมอเตอร์ไซค์อีกครั้งและจะขี่ไปจนกว่า ที่ผมจะขี่มันไม่ไหว โดยจะไม่เปลี่ยนไปไหนอีกแล้ว..

ในช่วงชีวิตของคนเราที่แสนสั้นกันเหลือเกิน.. แล้วพบกันนะครับทุกคน..

เดียว Bike Heroฯ

[KM RD V3]

ในตัวตนของผม

เมื่อเราทำดีแล้วถูกต้องแล้ว มันก็ดีแล้วและถูกต้องแล้ว คนอื่นจะรู้ความจริงหรือไม่ เขาจะยอมรับและสรรเสริญเราหรือไม่ นั่นไม่ใช่เรื่องของเรา แต่เรื่องของเราก็คือ เราต้องทำดีให้ดีที่สุด และทำให้ทุกสิ่งถูกต้องที่สุด โดยไม่หวังผลตอบแทน และเมื่อนั้นตัวเราก็จะเป็นผู้มีความประเสริฐสูงสุดอ ยู่ในตัวเราเองจริงๆ

จากหนังสือธรรมะแจกเป็นธรรมทาน โดย อิสระ

นี่คือบทความที่ผมยึดถือเสมอมา ในการทำทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิต ที่ผ่านมาอาจมีหลายคนที่รู้ หรือสงสัยเกี่ยวกับตัวของผม ว่าผมทำอะไร อยู่เบื้องหลังของใครบ้าง และต้องการอะไร นั่นไม่ใช่เรื่องสำคัญหรอกครับ
แต่ผมอยากบอกทุกคนว่า สิ่งที่ผมทำอยู่ ผมทำเพื่อชาวสองล้อและวงการชาวคลาสสิคของเรา และการที่อยู่ข้างหลังในหลายสิ่งหลายอย่างที่ผ่านมาน ั้น ผมพอใจที่จะอยู่อย่างนี้ ได้ทำในสิ่งที่ตัวเองชอบและรัก และที่สำคัญก็คือมิตรภาพครับ
เมื่อสิบกว่าปีก่อนตอนที่ผมก้าวเข้ามาในวงการคลาสสิค อย่างเงียบๆนั้น ผมได้ไปท่องเที่ยวมาแล้วหลายงานในยุคนั้นแบบนิรนาม ผมได้เริ่มต้นค้นหามิตรภาพจากคำว่าเพื่อนในวันนั้น เพราะผมเองต้องการเพียงแค่คำๆนี้จริงๆจากเพื่อน ทุกวันนี้ผ่านมาอย่างไร ผมก็ยังเป็นอยู่เช่นนั้น เป็นคนๆเดิมที่ไม่คิดจะไขว่คว้าอะไรบนเส้นทางสายนี้ ผมแค่ต้องการความรู้สึกจากคนที่จริงใจเท่านั้น ไม่ได้รู้สึกถึงความเด่นดังอะไรเลย เพราะถ้าผมต้องการมันจริงๆ นั่นก็คงไม่ยากเกินไปที่ผมจะทำได้
แต่เรื่องที่จะทำให้ใครสักคนสนใจเราและยอมรับเราจริง ๆนั้น มันยากกว่า เพราะถ้าคุณดัง แต่เค้าไม่ได้สนใจคุณเพราะไม่เกิดการยอมรับ มันจะสร้างความหมายกับคุณหรือไม่ แค่ไหน ด้วยความไม่เข้าใจของเค้า เหมือนกับเพียงแค่เค้าได้รู้จักคุณ แต่คุณเองไม่ได้เป็นที่ต้องการเลย เราอยากรู้สึกและรู้จักกันเพียงแค่นั้นหรือ
ทุกวันนี้ผมมีพี่ มีเพื่อนๆน้องๆหลานๆที่เข้าใจผมอยู่ไม่มาก แต่แค่นี้ก็เป็นเหมือนพลังขับเคลื่อนให้กับผม ในการก้าวเดินต่อไปบนเส้นทางสายนี้ เส้นทางที่ผมยังไม่รู้ว่าผมจะเดินไปได้อีกไกลแค่ไหน เนื่องด้วยวัยและเวลาชีวิตที่มีอยู่น้อยนัก แต่ตราบใดที่ผมยังอยู่ตรงนี้ ผมจะขอเป็นส่วนหนึ่งในแรงใจของใครหลายคนที่รักในสิ่ง ที่มีตรงนี้ ให้มันดำเนินต่อไป ในทางที่ดีที่สุดครับ
ทุกวันนี้ผมยังเป็นพนักงานบริษัทคนหนึ่ง ที่ยังเป็นมนุษย์เงินเดือนที่ยังคงวนเวียนอยู่กับงาน ประจำที่น่าเบื่อทุกวัน แต่ทุกครั้งที่ผมมีเวลาหรือโอกาส ผมจะออกไปหาความสุข ซึ่งความสุขของผมก็คือสิ่งดีๆที่มีในวงการคลาสสิคนี้ ผมจะทำเท่าที่ผมทำได้ และผมจะทำมันด้วยความสุขที่บริสุทธิ์ใจจริงๆ สุขกับการที่ได้รู้สึกว่ามอบให้ พอใจมากกว่าการที่ผมจะได้รับคืนกลับครับ เพราะชีวิตของผมในวันนี้ไม่ได้ต้องการอะไรอีกแล้วจาก สิ่งที่ปรุงแต่งทั้งหลายบนชื่อเสียง เงินทอง หรือความยิ่งใหญ่ที่ไหน เพราะมันไม่ได้ทำให้ชีวิตผมค้นพบอะไรกับการที่เราจะม ีได้แค่นั้น หัวใจและมิตรภาพข้างในต่างหาก ที่มีคุณค่าเหนือกว่าทุกสิ่งจากความเข้าใจที่แท้จริง ของคำว่าเพื่อน ความมีน้ำใจ การแบ่งปัน และการให้ด้วยหัวใจ ในยามที่เราได้รู้สึกถึงกันในบางวันครับ
และมันจะทำให้เราไม่เหงาเลยในยามที่เราต้องอยู่เพียง ลำพัง..คนเดียว

เดียว BIKE HEROฯ

ชีวิตคือการดิ้นรน ที่เราต้องผ่านพ้นมันไปให้ได้ทุกวัน
และถึงแม้ว่าเราจะทำเงินได้มาก มันก็ไม่ได้ทำให้การดิ้นรนนั้นหายไปไหน หนำซ้ำมันจะยิ่งทำให้การดิ้นรนนั้นยิ่งสลับซับซ้อนมา กขึ้นไปอีก แต่ถ้าเราจน.. การดิ้นรนก็จะเป็นเรื่องธรรมดา

Von Dutch

[KM RD V3]

มีหลายคน..ชอบลายเซ็นใหม่ของผม..อันนี้..




แต่ก็มีแอบบ่น..และแซว.. ว่าทำไมไม่เห็นมีรูปโลโก้กลุ่มตูเลย(ฟะ)??...

อย่างอนผมกันเลยนะครับ..ถ้ามันจะไม่มี.. เพราะผมไม่ได้ทำเองครับ.. มีหรานสาวชาวคลาสสิค(หนูเป้ สองล้อโนนไทย โคราช)ของเราทำภาพรวมโลโก้นี้ขึ้นมา.. ให้ผมนำมาใช้ครับ.. เพราะฉะนั้นอย่าแปลกใจกันเลยนะจ๊ะ.. อิอิ..

[KM RD V3]

เคยมีหลายคนที่สงสัย..ถามผมกันมาเป็นระยะๆว่า.. รถHONDA CG ทรงเดิมทั้งกลุ่ม.. มีแค่กลุ่มBIKE HEROฯกลุ่มเดียวเท่านั้นหรือ??..

ไหนๆก็ไหนๆ..ขอโม้ท้าวความกันนิดนึงถึงเรื่องที่หลาย คนไม่เคยรู้..

เมื่อประมาณ10ปีก่อน..มีกลุ่มคนที่เล่นHONDA CGทรงเดิมๆทั้งกลุ่มเป็นกลุ่มแรกคือกลุ่มแถวๆห้าแยกปากเกร็ดจ.น นทบุรี มีสมาชิกประมาณ10กว่าคน..ตอนนั้นยังไม่มีชื่อกลุ่ม(เ พราะยังไม่มีการตั้งเป็นชมรม) โดยมีหัวหน้า(อาวุโสที่สุดในกลุ่ม)ชื่อ เอ ปากเกร็ดครับ.. พวกเค้ามักจะนัดจอดรวมกลุ่มกันบริเวณท่าน้ำปากเกร็ด. .ในวันเสาร์ยามเย็น(ในสมัยที่ยังไม่มีสะพานข้ามไปฝั่ งถ.ชัยพฤกษ์-ราชพฤกษ์)

ซึ่งในตอนนั้นเองBIKE HEROฯก็ยังไม่ได้ตั้งเป็นกลุ่มเหมือนกัน(มีสมาชิกอยู ่3-4คนเท่านั้น)

จุดแตกต่างของสองกลุ่มตั้งต้นที่เล่นรถรุ่นนี้..เราแ ตกต่างกันที่..รถในกลุ่มปากเกร็ดนั้นที่ถังจะไม่ทำลา ยถัง..และมีหลากสี(กันจริงๆ)..ชุบโครเมี่ยมกันแวววาว ..

แต่กลุ่มCGก่อนที่จะเป็นBIKE HEROฯนั้น..เราจะทำลายถังที่รถทุกคัน..และเน้นสีกับอ ะไหล่ที่ใช้ให้ตรงเสป็กเดิมๆให้มากที่สุด..

ปัจจุบันกลุ่มปากเกร็ดได้แตกกระสานซ่านกระเซ็นกันไปห มดแล้ว..ด้วยสาเหตุใดไม่ทราบแน่ชัดนะ(เพราะเจ้าเอ ปากเกร็ดมันไม่ได้บอกน่ะ..อิอิ )

ส่วนอีกหนึ่งกลุ่มหนึ่งที่ตีคู่ตามหลังกันมานั้น..ปั จจุบันก็คือกลุ่มBIKE HEROฯนี่เอง..ซึ่งปัจจุบันมีสมาชิกกลุ่มประมาณ25ท่าน ครับ..

คงพอทราบกันแล้วนะครับ.. ว่าไม่ได้มีเพียงกลุ่มBIKE HEROฯกลุ่มเดียวที่เล่นHONDA CGทรงเดิมๆทั้งกลุ่มเพียงกลุ่มเดียวในประเทศไทย..

แต่เรายังมีกลุ่มคนที่รัก..และสนใจในรถรุ่นนี้อีกมาก มาย..ในหลายจังหวัด..ทั่วประเทศ..หากคุณสังเกตุดีๆก็ จะพบพวกเค้าเหล่านั้นบ้าง.. เพียงแต่พวกเค้าไม่ได้รวมกันเป็นกลุ่มHONDA CGทั้งกลุ่มเหมือนกลุ่ม BIKE HEROฯเท่านั้นเองครับ..

[nakarin]

http://www.er6thailand.com/board/ind...?topic=11322.0

ขับขี่ระมัดระวังด้วยนะครับ เวลาออกทริปกันนะครับ พี่น้อง อย่าได้ประมาทกันนะครับ

[nakarin]

แบบโปสเตอร์ที่เสร็จสมบูรณ์แบบ

ชมต้นฉบับ ที่เก่ามากๆ






แบบใหม่ที่เอาไป Sacn แล้วตกแต่งไฟล์ใหม่

[nakarin]

เครดิตคุณ Simon Goldprotect <[email protected]>
ถ้าใครจะ copy ก็กรุณาให้เครดิตด้วยนะครับ เพราะไม่ได้ทำง่ายๆครับ