ความคิดเห็นต่อการประกวดรถ

[wasant]

ช่วงนี้ค่อนข้างจะเงียบๆกัน อาจจะเป็นเพราะไม่ค่อยจะมีเรื่องอะไรคุย เลยคิดว่าตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาดีกว่า เพื่อเป็นการแสดงความคิดเห็นหรือมุมมองเกี่ยวกับการป ระกวดจักรยาน ทั้งในทรรศนะของตัวเอง รวมถึงท่านอื่นๆ โดยอาจจะแยกประเด็นเอาไว้เบื้องต้นดังนี้ครับ
1. จุดประสงค์ของการประกวด
2. วิธีการ , มุมมอง,ประเภท เกณฑ์หรือมาตรฐานในการตัดสิน ที่สอดรับกับจุดประสงค์(ข้อแรก)
3. ปัญหาต่างๆที่เกิดขึ้น ความคิดเห็นในการป้องกันที่จะไม่ให้เกิดปัญหา
ก็จะแยกประเด็นเอาไว้กว้างๆดังนี้ครับ หากใครมีประเด็นอื่นๆอยากจะแสดงความคิดเห็นก็ดีนะครั บ เชื่อว่าหลายๆคนที่อ่านกระทู้นี้ คงจะได้เคยมีประสบการณ์ในการส่งรถเข้าประกวดอยู่บ้าง แล้ว ก็จะได้มาแชร์ประสบการณ์กัน จะได้เป็นความคิดเห็นที่อาจจะสะท้อนไปให้ผู้ที่คิดจะ จัดประกวดจักรยานโบราณขึ้นในอนาคต ได้ทราบว่าคนเล่นจักรยานท่านอื่นๆคิดกันอย่างไร

[wasant]

ในมุมมองของตัวเองแล้ว จักรยานโบราณก็คือของสะสมประเภทหนึ่ง ซึ่งเป็นพาหนะที่คนไทยได้เคยนำมาใช้กันตั้งแต่อดีต และปัจจุบันก็ได้นำมาปัดฝุ่นซ่อมแซมใช้กันใหม่ โดยวิธีการก็แล้วแต่ตนชอบไม่ว่าจะมาทำสีใหม่ หรือซ่อมแค่ให้ขี่ได้หรือที่เราเรียกว่าทำให้อยู่ในส ภาพเดิมๆหรือสีเดิม เพื่อย้อนรำลึกว่าจักรยานพวกนี้ครั้งหนึ่งได้เคยขี่ฉ วัดเฉวียนอยู่ในเมืองบางกอกครั้งเมื่อหลายสิบปีมาแล้ วและบางคันอาจจะเกือบถึงร้อยปี
จากมุมมองดังกล่าว ทำให้ตัวเองคิดว่าจุดประสงค์ข้อหนึ่งของการจัดการประ กวดจักรยานโบราณ(ที่นอกจากจะเป็นกระตุ้นให้คนหันมาสน ใจจักรยานโบราณเพิ่มขึ้นแล้ว)ก็คือ เป็นการให้กำลังใจให้กับผู้ที่ปลุกจักรยานโบราณให้ฟื ้นคืนชีพขึ้นมาใหม่ หรือผู้ที่เสาะแสวงหาจักรยานที่ถูกจอดทิ้งหรือแขวนลื มอยู่ตามโกดังหรือหลังบ้านมาหลายสิบปี ช่วยให้จักรยานรอดจากการถูกยกขายไปให้กับโรงหลอมเหล็ กถือว่าเป็นการอนุรักษ์จักรยานอย่างหนึ่งก่อนที่จักร ยานที่เคยใช้กันจะหายหมดไปจากเมืองไทยลงทุกวันๆ
และเป็นกำลังใจให้กับช่างซ่อม ทำสีจักรยาน ให้คงมีอาชีพอยู่ได้ เนื่องจากผลงานก็คือเครื่องที่จะการันตีในเรื่องของค ุณภาพงานของตน
สำหรับมุมมองเกี่ยวกับรถที่นำเข้ามาจากเมืองนอกนั้น ส่วนตัวแล้วก็ถือว่าเป็นความนิยมและเหตุผลในการสะสมข องแต่ละคน แต่ก็ถือว่าเป็นการอนุรักษ์อย่างหนึ่ง แต่สำหรับในการประกวดรถนั้น ก็ต้องแยกประเภทให้ชัดเจนโดยเป็นประเภทรถที่เก่าในบ้ านเรา หรือรถที่นำเข้ามาใหม่ เพราะสาเหตุส่วนหนึ่งที่คนนิยมรถจากเมืองนอกนั้น เป็นเพราะในเรื่องความหายาก ความสมบูรณ์ของตัวรถ ซึ่งหายากมากสำหรับสภาพรถที่เก่าในเมืองไทยที่มีอากา ศร้อนชื้น หากนำมาประกวดโดยอยู่ในประเภทเดียวกันแล้ว รถที่เก่าอยู่ในไทยคงไม่ได้อย่างแน่นอน คงสู้ความสมบูรณ์ของรถจากประเทศต้นตำรับไม่ได้ โดยเกี่ยวกับเรื่องรถนำเข้าใหม่นั้นก็คงจะได้คุยในโอ กาสต่อไป

[wasant]

ก็คุยต่อไปเรื่อยๆนะครับ สำหรับความเห็นในเรื่องการประกวดรถ คิดว่าอ่านกันพอสนุกๆ อย่าไปจริงจังกับมันมาก เป็นการแสดงความเห็นในมุมมองของคนบ้ารถถีบคนหนึ่ง ไม่ใช่ผู้รู้แต่อย่างใด ต่อกันเลยนะครับ...
ที่เคยเห็นเค้าแยกประเภทรถที่จัดประกวดกัน มีทั้งประเภทรถที่ทำสีใหม่ และรถที่ไม่ได้ทำสีหรือที่เรียกกันติดปากว่ารถสีเดิม ซึ่งในคราวนี้ขอคุยเกี่ยวกับในเรื่องของรถสีเดิมก่อน
สำหรับในประเภทของรถสีเดิมนั้น โดยมากคนที่นิยม จะเน้นในเรื่องการอนุรักษ์ของเดิมให้คงอยู่ไว้ โดยเฉพาะเรื่องสี ลายน้ำ จึงจะเห็นได้ว่ารถที่เค้าซื้อขายกันนั้น หากคันไหนได้สภาพเดิมๆโดยเฉพาะเรื่องของสี ราคาจึงค่อนข้างจะสูงเนื่องจากจะมีรถที่มีสีเหลือรอด จากการถูกแดดถูกฝนมาให้เห็นในปัจจุบันในสภาพที่ใกล้เ คียงกับคำว่าสมบูรณ์ น้อยมาก
ดังนั้นการประกวดรถในประเภทนี้คิดว่าน่าจะเน้นในเรื่ องสภาพสีของโครง บังโซ่ บังโคลน มากกว่าส่วนอื่นๆ ที่สามารถถอด-ใส่-สับเปลี่ยนกันได้ คันไหนที่สีสภาพยังดีกว่าก็ชนะไป
ส่วนในเรื่องของส่วนประกอบอื่นๆ เช่นชิ้นส่วนที่เป็นโลหะ ก็ดูที่ความเป็นของแท้ของเดิมมากับรถ สภาพเก่ากลมกลืนกัน ไม่หลอกตา อย่างรถเก่าๆสีซีดๆ วงล้อก็ต้องเก่ากลืนกันไปด้วย รวมทั้งในเรื่องอุปกรณ์อื่นๆเช่น ไฟ เบาะ กระดิ่ง ก็ควรจะเก่าพอๆกัน ไม่ควรดูแค่ตรงรุ่นอย่างเดียว ต้องประกอบกันไปด้วย
สำหรับในการให้คะแนน ตัวเองคิดว่า หากคะแนนเต็มร้อย ต้องแยกให้คะแนนในเรื่องสีของโครง บังโคลน หุ้มโซ่ สัก50 ที่เหลืออีก50 ก็กระจายไปให้กับเรื่องล้อ ชุดเบรค ฯลฯ

[wasant]

สำหรับในรุ่นของรถประเภททำสีใหม่ ตัวเองไม่ค่อยจะมีความคิดเห็นอะไรมาก นอกจากคิดว่าควรจะเน้นในเรื่องงานที่ทำสี เช่นโครง ตะเกียบ หุ้มโซ่ บังโคลน เช่นเดิม ว่างานปะผุ โป๊วสี พ่นสี ตีเส้น ติดลายน้ำ เป็นอย่างไร คันไหนงานดีกว่าคันไหน คะแนนในส่วนนี้ 50 เช่นเดิม ส่วนอีก50 ก็กระจายไปกับ ล้อ และงานโลหะ รวมถึงอุปกรณ์ตกแต่งต่างๆ
ในมุมมองของตัวเองนั้น จะเน้นเรื่องสีเป็นหลัก ไม่ว่าจะสีเดิมหรือสีทำใหม่ เพราะถือว่าเป็นหัวใจของการจัดประเภท ส่วนอุปกรณ์อื่นๆ มันเป็นสิ่งที่หาซื้อเปลี่ยนมาใส่กันได้ แต่ก็ต้องมีคะแนนให้ด้วย เพราะรถจะสวย ดูดี ก็ต้องมีหลายๆอย่างประกอบกัน
รถคันในภาพ น่าจะเป็นรถสีเดิม แต่เป็นรถที่เก่าเก็บค้างสต็อค และนำมาประกอบขึ้นใหม่ ไม่ใช่รถทำสีใหม่ แต่ลงภาพให้ดูถึงความกลมกลืนกันทั้งคัน

[Naymodx]

เวลามีงานประกวดทีนึง ... ส่วนตัวคิดว่าถ้าเงื่อนไขปัจจัยพร้อมก็ทำให้คนในวงกา รคึกคักตื่นเต้น
ทั้งผู้ที่จะส่งรถเข้าประกวด ผู้ที่อยากเอารถไปโชว์ (แต่ไม่ส่งประกวด) และผู้ที่จะไปชม ...
ซึ่งทุกครั้งก็ได้เห็นความตั้งใจกับการเข้าร่วมของกล ุ่มคนทั้ง 3 กลุ่มนี้ (แม้ว่าบางครั้งไม่ใช่การประกวด
แต่เป็นกิจกรรมถีบรถ โชว์รถ ก็ตาม)

ครั้งนึงเคยไปช่วยช่างประกอบรถ/เช็ครถคืนก่อนเดินทาง ยังนึกโอ๊ย แค่บังเสี้ยวอันเดียว ถอดเข้าถอดออกอยู่นั่น สายเบรคจัดแต่งกันอยู่นั่น คุ้ยหาอะไหล่มาใส่ กว่าจะเข้าที่กว่าจะเสร็จเกือบเที่ยงคืนข้าวปลาไม่ต้ องกินกัน แสดงว่าเค้าตั้งใจให้ความสำคัญจริง ๆ

ส่วนรถทำสีที่เจ้าของส่งประกวดเอง คิดว่าเป็นโอกาสของเจ้าของโดยเฉพาะคนเล่นใหม่ (อย่างผม) ที่อยากอวดรถที่ตัวเองมี ได้เห็นความสมบูรณ์ของรถ (อย่างที่ใจตัวเอง) เมื่อเทียบคนอื่น ที่อุตส่าห์ปลุกมาจากซากผุที่ไม่มีใครแล
นั่งขัดนั่งขูดนอนฝัน เฝ้ารออะไหล่โดยทุบโดนถองโดยหลอกสารพัด กว่าจะจบได้เป็นคัน หากได้รางวัลมาคงภูมิใจ เพราะโอกาสที่ตัวเองจะได้รถสีเดิมสภาพดูดี (ขอแค่ชุดสี 5 ชิ้นก็พอ) หรือเป็นรถสีสนิมที่สภาพสมบูรณ์ก็คงยาก
ส่วนช่างซ่อมช่างสี การประกวดรถทำสีก็เป็นพื้นที่ให้ช่างแต่ละถิ่นอวดประ ชันฝีมือกัน บางคนเก่งเรื่องซ่อมเชื่อม บางคนเก่งเรื่องเก็บสีตีเส้น บางคนหัวดีเรื่องแปลงอะไหล่ ใครด้อยส่วนไหนก็ได้เห็น ได้ Idea เอาไปปรับปรุงฝีมือตัวเอง (ทั้ง ๆ ที่บางคันก่อนประกวดก็เคยเห็นกันมาแล้ว)

ประสบการณ์เกือบส่งรถประกวดของตัวเองครั้งนึง ตลกดี ไปถึงงานตัวเปล่า ๆ ถูกรุ่นใหญ่ที่เคารพกันถามถึงรถสีเดิมที่เคยเห็น เคยซ่อมให้ (เป็นรถตลาด ๆ ไม่ได้หายากอะไร) ว่าทำไมไม่เอามาประกวด บอกว่าได้รางวัลแน่นอน เพราะยี่ห้อนี้ไม่ค่อยมีใครส่ง เอ๊า เป็นงั๊นไป ...ก็แปลกดี

คิดว่าถ้าแบ่งอย่างนี้ผู้จัดคงปวดหัว เพราะแค่ Raleigh ตระกูลเดียว ก็มีเป็น 10 ตรา ถ้ามีคนส่งครบทุกตราๆ ละ 3 คัน คิดง่าย ๆ ว่าต้องมีถ้วยสำหรับตระกูล Raleighอย่างน้อย 30 ใบ สำหรับรางวัล 1-3 ...
(นี่ไม่นับแยกขนาดวงล้อ / รถสีเดิม/รถทำสี) ซึ่งคงใช้เวลามอบพอ ๆ กับแจกทองนักมวย
ถ้าแบ่งกลุ่มน้อยไป ก็คนส่งก็มีคำถามอีก "ทำไมเอารถผมไปรวมกับกลุ่มนี้" ก็น่าเหนื่อยแทนผู้จัด em90

ที่ชอบใจในงานประกวดที่เคยไป คือ ถึงแม้ไม่สมบูรณ์พร้อม 100 % แต่ก็มีความอะลุ้มอะล่วยกัน ให้คะแนนแล้วมีคำตอบกับผู้แพ้/ชนะว่าทำไมถึงได้ทำไมถึงไม่ได้ (แม้จะไม่ถูกใจก็เหอะ) เป็นความรู้สำหรับผู้แอบฟังอย่างผม บางคนก็ซีเรียสมาก แต่หลาย ๆ คนก็สบาย ๆ คิดว่ามาเจอมาคุย มาอวดรถกันมากกว่า
ส่วนตัวคิดว่าถ้าซีเรียสมากอีกหน่อยคงถึงขนาดต้องให้ กรรมการลองถีบ (กรรมการแต่ละคนก็ชอบ Feels รถไม่เหมือนกันอีกก็ทะเลาะกันอีก) หรือต้องหาเคมีมาจับค่าคาร์บอนว่า เหล็กใครเก่ากว่ากัน มันจะพาลให้งาน โชว์-ชม มีของดีก็เอามาอวดกัน กร่อย

[wasant]

เห็นด้วยกับน้องมดในประเด็นที่ว่าการประกวดจักรยานโบ ราณทำให้วงการคึกคักขึ้น ต่างคนต่างเฝ้ารอเวลาที่จะมาถึง ทั้งคนที่มีรถและคนที่อยากจะไปชม อยากจะเห็นว่าในวันนั้นมีรถอะไรที่น่าสนใจบ้าง มีรถอะไรใหม่ๆเข้ามาสูวงการ
มีการเตรียมทำรถเป็นการใหญ่ ส่วนประกอบต่างๆที่ดูว่าธรรมดาแต่ก็ทำอย่างปราณีต มีศิลปะในการทำ เช่นการเก็บสายไฟจากโคมไฟหน้าพันกับสายเบรค คนที่ไม่เคยเห็นก็จะนึกไปถึงว่าเค้าจะเก็บงานกันได้ด ีจริงๆ
ส่วนในเรื่องการแบ่งประเภทนั้น ที่เคยไปดูเค้าประกวดจักรยานที่ตากปีแรก ตอนนั้นแบ่งเป็นหลายยี่ห้อมาก กว่าจะแจกรางวัลได้ครบ ปีนั้นเสร็จเกือบห้าโมงเย็น รางวัลเยอะจริงๆ ซึ่งคิดว่าแบ่งเป็นแค่ขนาดล้อก็พอแล้วสำหรับการแยกรถ สีเดิมและรถทำสีใหม่ โดยเป็นล้อ26"และล้อ28"ก็พอ รางวัลน้อยๆจะดูขลังกว่า ส่วนเรื่องยี่ห้อรถใครจะหายากหาง่ายก็ถือว่าเป็นกำไร ให้กับผู้ชมก็พอ หรือหากอยากจะแยกเป็นเมืองหรือเป็นกลุ่มก็ระบุไปเลยว ่า ราเล่ห์ ฮัมเบอร์ กาเซิล ฯลฯ อยู่กลุ่มนึง ฟิลลิปส์ บีเอสเอ เฮอคิวลิสฯลฯ กลุ่มนึง จะได้มีรถเข้าประกวดมากๆในแต่ละรุ่น เพราะที่ผ่านมาเห็นแยกยี่ห้อบางยี่ห้อ รถก็ส่งประกวดมาก คู่แข่งก็มาก แต่บางยี่ห้อรถเข้าร่วมน้อย บางรุ่นมีแค่สองคัน ได้ที่หนึ่งกับที่สองไป มาตรฐานมันก็เลยดูว่าน้อยไปหน่อย
สำหรับในวงการอื่นๆ ที่เคยเห็นมา เค้าก็มีมาตรฐานเหมือนกัน แต่ไม่รู้ว่ามีวิธีวัดกันอย่างไร คือว่ารางวัลจะมีตั้งไว้ แต่หากว่าในปีนั้นดูแล้วว่าไม่มีอันไหนเข้าขั้นพอที่ จะรับรางวัลได้ ก็จะยกเว้นไป อาจจะมีแค่รางวัลชมเชย ส่วนรางวัลที่เรียกว่าสูงสุดสำหรับปีนั้นก็จะไม่มี อันนี้มันก็จะทำให้ความเชื่อถือของรางวัลนั้นดูดีขึ้ น รวมไปถึงสถาบันที่ให้รางวัลนั้นๆ
วกกลับมาถึงจักรยานโบราณ หากเรามีมาตรฐาน(ที่ตั้งขึ้นเอง)สักหน่อย ยกตัวอย่างเช่น ในประเภทรถสีเดิม อย่างน้อยๆรถที่สมควรจะได้รางวัลควรจะมีสีหลงเหลืออย ู่ประมาณไหน เกณฑ์อื่นๆเป็นอย่างไรบ้าง เอาให้ครบองค์ประกอบแล้วแจ้งกติกาให้ชัดเจน ให้คนที่จะส่งรถเข้าประกวดได้เข้าใจถึงกติกา ในการตัดสิน จะได้เป็นที่ยอมรับกัน กติกาข้อไหนที่เป็นช่องโหว่ก็เอามาปรับปรุงกันในปีต่ อไป ไม่อย่างนั้นมันก็จะไม่เป็นที่ยอมรับ เพราะหากมีคนบอกว่ารถคันนี้นะเคยประกวดได้ที่หนึ่งมา แล้วนะ....คนเค้าอาจจะดูว่า รถสภาพแบบนี้ได้ที่หนึ่งมาได้อย่างไร เพราะคำว่าที่หนึ่งมันดูยิ่งใหญ่มาก

[T13]

ในมุมมองของตัวเองแล้ว จักรยานโบราณก็คือของสะสมประเภทหนึ่ง ซึ่งเป็นพาหนะที่คนไทยได้เคยนำมาใช้กันตั้งแต่อดีต และปัจจุบันก็ได้นำมาปัดฝุ่นซ่อมแซมใช้กันใหม่ โดยวิธีการก็แล้วแต่ตนชอบไม่ว่าจะมาทำสีใหม่ หรือซ่อมแค่ให้ขี่ได้หรือที่เราเรียกว่าทำให้อยู่ในส ภาพเดิมๆหรือสีเดิม เพื่อย้อนรำลึกว่าจักรยานพวกนี้ครั้งหนึ่งได้เคยขี่ฉ วัดเฉวียนอยู่ในเมืองบางกอกครั้งเมื่อหลายสิบปีมาแล้ วและบางคันอาจจะเกือบถึงร้อยปี
จากมุมมองดังกล่าว ทำให้ตัวเองคิดว่าจุดประสงค์ข้อหนึ่งของการจัดการประ กวดจักรยานโบราณ(ที่นอกจากจะเป็นกระตุ้นให้คนหันมาสน ใจจักรยานโบราณเพิ่มขึ้นแล้ว)ก็คือ เป็นการให้กำลังใจให้กับผู้ที่ปลุกจักรยานโบราณให้ฟื ้นคืนชีพขึ้นมาใหม่ หรือผู้ที่เสาะแสวงหาจักรยานที่ถูกจอดทิ้งหรือแขวนลื มอยู่ตามโกดังหรือหลังบ้านมาหลายสิบปี ช่วยให้จักรยานรอดจากการถูกยกขายไปให้กับโรงหลอมเหล็ กถือว่าเป็นการอนุรักษ์จักรยานอย่างหนึ่งก่อนที่จักร ยานที่เคยใช้กันจะหายหมดไปจากเมืองไทยลงทุกวันๆ
และเป็นกำลังใจให้กับช่างซ่อม ทำสีจักรยาน ให้คงมีอาชีพอยู่ได้ เนื่องจากผลงานก็คือเครื่องที่จะการันตีในเรื่องของค ุณภาพงานของตน
สำหรับมุมมองเกี่ยวกับรถที่นำเข้ามาจากเมืองนอกนั้น ส่วนตัวแล้วก็ถือว่าเป็นความนิยมและเหตุผลในการสะสมข องแต่ละคน แต่ก็ถือว่าเป็นการอนุรักษ์อย่างหนึ่ง แต่สำหรับในการประกวดรถนั้น ก็ต้องแยกประเภทให้ชัดเจนโดยเป็นประเภทรถที่เก่าในบ้ านเรา หรือรถที่นำเข้ามาใหม่ เพราะสาเหตุส่วนหนึ่งที่คนนิยมรถจากเมืองนอกนั้น เป็นเพราะในเรื่องความหายาก ความสมบูรณ์ของตัวรถ ซึ่งหายากมากสำหรับสภาพรถที่เก่าในเมืองไทยที่มีอากา ศร้อนชื้น หากนำมาประกวดโดยอยู่ในประเภทเดียวกันแล้ว รถที่เก่าอยู่ในไทยคงไม่ได้อย่างแน่นอน คงสู้ความสมบูรณ์ของรถจากประเทศต้นตำรับไม่ได้ โดยเกี่ยวกับเรื่องรถนำเข้าใหม่นั้นก็คงจะได้คุยในโอ กาสต่อไป

พูดถึงรถนำเข้า ซึ่งช่วงนี้เห็นมากันเป็นล๊อต ซึ่งแต่ละคันนั้นสภาพสีและอะไหล่ที่ติดมาทำให้รถใน
บ้านเราอายไปเลยเหมือนกัน ซึ่งถือเป็นอีกทางเลือกหนึ่งของการอนุรักษ์ที่น่าสนใ จ เหมือนอย่าง
พี่วสันต์ว่าไว้ ในงานประกวดต่างๆ รถพวกนี้ถือเป็นพระเอกในงานเลยก็ว่าได้ ด้วยความที่ดูปุป
ก็รู้ได้ว่าไม่ได้เก่ามาในมือคนไทยซึ่งใช้รถกันจนคุ้ มค่าทุกสตางค์
บน(เก่าใน)
ล่าง(เก่านอก) ขออนุญาติยืมรูปหน่อยครับ

[wasant]

เช้านี้คุยเรื่องจักรยานโชว์ในคนบ้ารถถีบคุยกันเพลิน ไปหน่อย เพิ่งจะเข้ามาคุยในนี้....เลยมีเวลาน้อยหน่อย...
ก็ขอต่อในเรื่องรถนำเข้ากับรถที่เก่าในบ้านเรานะครับ ว่าทุกคนเห็นด้วยในความสมบูรณ์และความเก่าลึกของแต่ล ะคันที่คัดสรรมาแต่ละคันสุดยอดแทบทั้งนั้น...
ตอนที่อาจารย์ทวีไทย(บ้านจักรยาน)ไปเยอรมันกลับมาใหม ่ๆ เคยพูดเล่นๆว่าเห็นรถที่เยอรมันแล้วแทบจะเลิกเก็บรถท ี่บ้านทั้งหมดเลย เพราะรถมันเก่ากันละเรื่องกับที่บ้านเราเก็บหรือมีกั น แต่ก็เป็นเพียงความคิดเล่นๆ เพราะมันเป็นไปไม่ได้และเทียบกันไม่ได้อยู่แล้ว หากจะเอามาเปรียบกัน เนื่องจากที่นั่นเป็นประเทศต้นกำเนิดที่เราเอารถจากบ ้านเค้ามาขายมาใช้กันในบ้านเรา ที่นั่นย่อมจะมีรถและอะไหล่ที่ดีกว่าและหลงเหลืออยู่ มาก
หากคิดจะเอามาประกวดร่วมกันมันก็เหมือนกับดึงเอานักก ีฬาทีมชาติมาแข่งกีฬาอำเภอหรือกีฬาจังหวัด ที่ยังไงๆก็ชนะอยู่แล้ว ส่วนนักกีฬาท้องถิ่นก็แข่งกันได้ที่สองไป...เค้าถึงไ ด้มีกฏเรื่องการห้ามนักกีฬาทีมชาติไปแข่งในการแข่งขั นประภทต่างๆตามแต่จะกำหนด...เพราะไม่อย่างนั้นโอกาสท ี่นักกีฬาดาวรุ่งจะได้ผุดได้เกิด จะค่อนข้างยาก นอกจากเจ๋งจริงๆ

[wasant]

แน่นอน....กับที่ว่าเวลาจะมีงานประกวดจักรยานที คนมักจะตั้งตารอคอย อยากจะได้ไปชมได้ไปเห็นรถสวยๆ รถสีเดิมๆรถแปลกๆ ที่คนรักจักยานโบราณทั่วสารทิศเอามาอวดเอามาประชันกั น มีที่ทั้งเอามาประกวดและเอามาโชว์เฉยๆ รางวัลที่หากจะได้เป็นเพียงสีสันหรือของชำร่วยติดมือ กลับไปเท่านั้นเอง สิ่งที่สำคัญกว่าก็คือความสุขที่ได้มา คาดหวังกับการที่จะได้เห็น ได้พบปะกับผู้คนที่เป็นคอเดียวกัน และหวังที่จะมาอีกครั้งในปีต่อไป หากประทับใจ....
ดังนั้น จึงคิดว่าเป็นโจทย์ที่ทำให้ผู้ที่คิดจะจัดงานต้องคิด นอกจากจะทำปีนี้ให้ดีแล้ว ก็ต้องคิดต่อว่าจะทำอย่างไรให้ผู้มาร่วมประทับใจและม าอีกครั้งในปีหน้า เพราะไม่อย่างนั้นขืนปีนี้ทำไม่ดี ไม่ประทับใจ ปีหน้าคนมาโหรงเหรงแน่ หรือไม่ก็มีแต่รถพวกคนจัดประกวดกันเอง
การรับรถ จัดรถให้เข้าประกวด นับว่ามีความสำคัญไม่น้อยเลยทีเดียว คนที่ทำหน้าที่รับรถ รับสมัคร จะต้องดูรถเป็น ว่าเป็นรถจักรยานโบราณของแท้ๆที่ตรงกับรุ่นหรือตามหล ักเกณฑ์หรือไม่ จะได้ไม่เป็นที่ครหาภายหลัง( แม้แต่นักวิ่งหญิงยังต้องตรวจเลยว่าเป็นหญิงแท้หรือเ ปล่า) รถของกรรมการหรือผู้ที่เกี่ยวข้องเอง แม้แต่นอมินี คิดว่าไม่น่าจะส่งประกวดเพื่อป้องกันข้อครหาในภายหลั ง เรียกว่าทุกอย่างต้องให้โปร่งใสที่สุด